Δεν είναι η πρώτη φορά που διαβάζουμε για ιατρικά λάθη, πόσο μάλλον τραγικά λάθη που κατάφεραν να αφαιρέσουν ζωές.
Σύμφωνα πάντα με στατιστικά στοιχεία, αν γιατροί και νοσηλευτικό προσωπικο παραδέχονταν τα λάθη τους θα μπορούσαν να μειωθούν κατά 3.2 εκατομμύρια οι μέρες νοσηλείας των ασθενών, να προκαλούνται 260.000 λιγότερες περιπτώσεις αναπηρίας και 95.000 λιγότεροι θάνατοι, κάθε χρόνο, σε χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Στην Ελλάδα μόνο υπολογίζεται ότι γίνονται πάνω από 6.000 ιατρικά λάθη ετησίως, με πολλά από αυτά να μην φτάνουν στη δικαιοσύνη.
Δεν θα ήταν ιδανικό να υπήρχε ένα αξιοκρατικό σύστημα βαθμολόγησης;
Αν φτιάχναμε μια πυραμίδα ιατρικών λαθών ή αμέλειας, σίγουρα στην κορυφή θα βρίσκαμε λανθασμένες δοσολογίες, λάθος φάρμακα, λάθος διαγνώσεις, ιατρικά εργαλεία μέσα σε σώμα ασθενούς, εγχειρήσεις σε λάθος όργανο, μη αποστειρωμένα εργαλεία που οδηγούν σε μολύνσεις κ.α.
Ας δούμε ακόμα μια “μικρή” λίστα ιατρικών λαθών…
Γέννησε χειρουργικό γάντι και γάζες
Σε ένα νοσοκομείο της Μασσαλίας, μια γυναίκα 47 ετών, μπήκε στο χειρουργείο το 2017, για υστερεκτομή, αλλά δεν βγήκε πολύ καλά.. Αφότου ξύπνησε από τη νάρκωση, φώναξε τον θεράποντα γιατρό της καθώς ένιωθε έντονους κοιλιακούς πόνους και δεν μπορούσε να ουρήσει. Χωρίς να κάνει κάποια εξέταση ή υπέρηχο, της έγραψε παυσίπονα. Τρεις μέρες μετά την επέμβαση αφού είχε πάρει εξιτήριο και ενώ εξακολουθούσε να πονάει, άρχισε να έχει συσπάσεις. Πηγαίνοντας στο μπάνιο, «γέννησε» ένα χειρουργικό γάντι και πέντε γάζες, τα οποία είχε ξεχάσει ο γιατρός στην κοιλιά της! Το ψυχολογικό σοκ ήταν τέτοιο που η γυναίκα αναγκάστηκε να ζητήσει ψυχολογική βοήθεια.
Ο δικηγόρος της ασθενούς, διαβάζοντας τον ιατρικό της φάκελο διαπίστωσε πως κανείς δεν είχε μετρήσει τις γάζες μετά το χειρουργείο και γι’ αυτό δεν κατάλαβαν ότι έλειπαν.
Έπιασε φωτιά στο χειρουργείο
Το 2002 η προγραμματισμένη επέμβαση για την 74χρονη Catherine Reuter δεν έφτασε στον τελικό της στόχο. Κατά τη διάρκεια της επέμβασης, ένα απολυμαντικό υγρό έπιασε φωτιά από ένα εργαλείο καυτηριασμού. Το αποτέλεσμα ήταν η 74χρονη να πάθει εγκαύματα δευτέρου και τρίτου βαθμού στο πρόσωπο ενώ στη συνέχεια επήλθαν διάφορες λοιμώξεις, οι οποίες δεν ανταποκρίνονταν στα διάφορα αντιβιοτικά. Τελικά, έπαθε νεφρική ανεπάρκεια και δύο χρόνια αργότερα, ενώ προσπαθούσε ακόμα να συνέλθει, πέθανε.
Φροντιστής ασθενή, φάντασμα
Η Λύντια Σέρερ, αναγκάστηκε να βάλει σε ειδικό ίδρυμα τον σύζυγο της Ερλ, που έπειτα από αυτοκινητιστικό δυστύχημα, υπέστη σοβαρό τραύμα στον εγκέφαλο. Έπειτα από 16 μήνες, στα 26 του, όπου είχε πέσει σε κώμα, ξύπνησε, δίχως όμως να μπορεί να επικοινωνήσει. Χρειάστηκε η σύζυγος του, να του διαβάζει ξανα από τη αρχή, για να μπορέσει να επικοινωνήσει μαζί του αλλα και να βρει τις αισθήσεις του. Αρκετά χρόνια μετά και έπειτα από άπειρες ώρες, η Λύντια πήρε την απόφαση να τον βάλει σε ίδρυμα με ειδική φροντίδα. Έπειτα από έναν μήνα νοσηλείας, ο Ερλ έβγαλε από το στομάχι του μια μαύρη ουσία και ξεψύχησε στα χέρια της γυναίκας του. Οι έμετοι ήταν τέτοιοι που έχασε τη ζωή του.
Η Λύντια δεν έβρισκε λογο να συμβεί όλο αυτό. Έτσι και έψαξε να δει τι συνέβη. Σύμφωνα με το ίδρυμα, η φροντίδα του ήταν τακτική και παραπάνω. Αυτό δεν εστεκε όμως και η υπόθεση διερευνήθηκε παραπάνω.
Το αποτέλεσμα ήταν ο φροντιστής με το όνομα Ραούλ, που φρόντιζε τον Ερλ, δεν υπήρξε ποτέ! Η φροντίδα που θα έπρεπε να υπάρχει, δεν υπήρξε ποτέ, όπου πέρα από αυτό, στο στομάχι του βρέθηκαν σκουπίδια και αποφάγια στο στομάχι του. Πλαστικές σακούλες, κλειστές κετσαπ και οτιδήποτε θα μπορούσε ίσως να γεμίσει ένα στομάχι.
Η Λύντια αποζημιώθηκε με 11 εκατομμύρια δολάρια.
Σύνδρομο πολλαπλής προσωπικότητας
Η Ναντίν Κουλ έπασχε από το σύνδρομο πολλαπλής προσωπικότητας. Η λάθος απόφαση της να επισκεφτεί τον ψυχίατρο Όλσον, δεν είχε το καλύτερο αποτέλεσμα.
Η διάγνωση της περιείχε 120 διαφορετικές προσωπικότητες, μερικές από αυτές να συμπεριλαμβάνουν γνωστά πρόσωπα. Ο Δόκτωρ Ολσον φέρθηκε έξυπναν προς εκείνον με αποτέλεσμα να χρεώνει την ασθενή ως ομαδική θεραπεία και όχι ατομική, αγγίζοντας τα 300.000 δολάρια. Το χειρότερο όλων, είναι πως οι συνεδρίες κράτησαν έξι χρόνια, όπου μέσα σε αυτά ο Όλσον εμφύτεψε ψεύτικες αναμνήσεις, όπως έκτρωση, σεξουαλική κακοποίηση κ.α
Η Κουλ, αν και γνώριζε πως είναι δικά του δημιουργήματα τα ένιωθε αρκετά δικά της, με αποτέλεσμα να υποφέρει από ψυχικά τραύματα. Το αποτέλεσμα ήταν και ύστερα από μεγάλη απόφαση που πήρε, κινήθηκε νομικά εναντίον του αλλά και κατά του νοσοκομείου που γνώριζε την περίπτωση, καθώς επέτρεψαν να την υποβάλουν σε εξορκισμό. Η δίκη έληξε το 1997, με την Κουλ να κερδίζει 2,4 εκατομμύρια δολάρια.
Θύμα συνειδητής αναισθησίας – Anesthesia awareness
Η συνειδητή αναισθησία ή Anesthesia awareness, είναι όταν ο ασθενής καταλαβαίνει πλήρως τι συμβαίνει γύρω του, κατά τη διάρκεια επέμβασης. Αντιλαμβάνεται τι συμβαίνει αλλά δεν μπορεί να αντιδράσει καθώς τα νεύρα του έχουν παραλύσει.
Επισήμως επηρεάζεται το 0,1 – 0,2% από όλους τους ασθενείς που μπαίνουν στην αίθουσα χειρουργείου, παγκοσμίως.Αν σας φαντάζει μικρό ποσοστό, τότε να σας πούμε πως αντιστοιχεί σε 20.000-40.000 το χρόνο, μονάχα στην Αμερική!
Η συνειδητη αναισθησία συμβαίνει γιατί 2 διαφορετικά είδη αναισθησίας μπλέκονται μεταξύ τους, για να μπορέσει ο ασθενής να ναρκωθεί στο σώμα (τοπική αναισθησία) αλλά και να κοιμηθεί (ολική αναισθησία). Σε περίπτωση που ο αναισθησιολόγος δεν προσέξει ή αμελίση το δεύτερο, τότε ο ασθενής μένει παγιδευμένος στο σώμα του χωρίς να μπορεί να αντιδράσει και παρακολουθεί τα πάντα.
Ο Σέρμαν Σαιζμορ, είναι ο πρώτος ασθενής που γνωρίζουμε, όταν στα 73 του χρόνια έδωσε τέλος στη ζωή του, το 2006 λόγω ιατρικής αμέλειας. Χρειάστηκε να υποβληθεί σε χειρουργική επέμβαση ρουτίνας. Ένα λάθος του αναισθησιολόγου στοίχισε τη ζωή του 73χρονου, καθώς έπειτα από 15’ αφότου ξεκίνησε το χειρουργείο, θυμήθηκε πως δεν έχει προχωρήσει στην εισχώρηση αναισθητικού υγρού για την ολική αναισθησία, να τον κοιμήσει δηλαδή. Το αποτέλεσμα ήταν ο ασθενής να έχει αναμνήσεις από την επέμβαση, κάτι που τον οδήγησε στην παραφροσύνη, αφού κανείς ποτέ δεν παραδέχτηκε ή δεν του ανέφερε την ιατρική αυτή αμέλεια.
Το ψυχικό άγχος αλλά και το λάθος των ιατρών, των οδήγησαν στην αυτοχειρία.
Τι θα γινόταν αν του είχαν πει την αλήθεια;